Mmmmm, ik zie de frons in je voorhoofd al voor me. Het is toch de KRACHT van herhaling?
Herhalen helpt als je iets wilt leren. En: als je ergens niet goed in bent moet je het gewoon vaak doen, dan word je er vanzelf goed in, toch? Elke dag een BEETJE beter is een geweldige instelling, maar af en toe kan het ook VEEL beter in plaats van een beetje beter. Af en toe moet je iets nieuws proberen in plaats van herhalen wat al werkt of dit te herhalen met een kleine aanpassing.
Ik neem je mee aan de hand van twee voorbeelden:
Het eerste voorbeeld gaat over een game, de “ball game”. In deze game ga je met een team een opdracht uitvoeren met -je raadt het al- ballen. Dezelfde opdracht wordt meerdere keren uitgevoerd met als doel een steeds beter resultaat neer te zetten. Aan het eind van elke ronde is er tijd voor reflectie en verbetering van de aanpak.
Ik heb deze game al veel gebruikt in trainingen, er valt erg veel uit te halen.
Voor nu wil ik het onderdeel naar voren halen dat ik vaak zie, namelijk dat teams steeds maar kleine stappen zetten in de verbetering, kleine aanpassingen doorvoeren om beter te worden. Ze borduren voort op het bekende, het veilige. Voor radicale/disruptieve ideeën die naar voren komen is geen oor. De wijsheid van de minderheid wordt nog niet gehoord.
Als de challenge gegeven wordt dat er teams zijn die zeker 10 tot 50 keer beter zijn, stapt men uit het denken vanuit de herhaling met kleine verbetering. Vaak komt er dan ook aandacht voor de wijsheid van de minderheid.
Over het algemeen gaat een ronde hierna eerst erg slecht.
Dit is een gevaarlijk punt binnen de opdracht, omdat dit kan leiden tot reacties dat de aanpassing niet werkt en er weer teruggevallen moet worden op het oude vertrouwde. Wanneer er echter geleerd wordt van het falen en de verbeterpunten worden toegepast zie je VEEL verbetering in plaats van een BEETJE. Erg leuk om dit proces mee te maken en daarna te bespreken, zodat de teams zich bewust worden van de mechanismen en gewoontes die er in de groep gelden.
Dan een heel ander voorbeeld, namelijk een praktijksituatie die waarschijnlijk bekend voorkomt.
Gebeurt het je ook wel eens dat je voor de zoveelste keer iets uitlegt aan iemand, maar de boodschap niet over lijkt te komen? Meestal leg je het dan dus nog maar een keer uit. Erg irritant, nietwaar? Als anderen iets wat zó logisch is niet lijken te begrijpen, zelfs niet na drie keer uitleggen. Nou vooruit dan maar, dan leg ik het nog een vierde keer uit.
Maar ook de vierde keer komt de boodschap niet aan. Meer van hetzelfde werkt niet. Harder slaan om een schroef de muur in te krijgen is niet de oplossing. Je zal moeten kijken naar een alternatieve manier om je punt over te brengen, of die schroef in de muur te krijgen.
Wat we in bovenstaande voorbeelden zien, is dat herhaling iets natuurlijks is, iets dat bijna vanzelf komt en waar je nauwelijks bij stilstaat. Pas wanneer we ofwel een externe impuls krijgen waardoor we wakker geschud worden om breder te denken en innovatiever te worden, ofwel we helemaal moe zijn geworden van hetzelfde verhaal opnieuw ophangen, beginnen we te snappen wat de bedoeling is. Dat we niet op de automatische piloot doen wat we gewend zijn te doen, maar juist de tijd nemen om te reflecteren op situaties en ervan te leren. Zorg er hierbij wel voor dat je snel feedback krijgt en de tijd neemt om op basis hiervan te verbeteren, zo houd je de vaart erin.
Creëer een omgeving waarin buiten de kaders wordt gedacht, waar er oor is voor de wijsheid van de minderheid en bewust geëxperimenteerd wordt. In dit type omgevingen wordt VEEL geleerd, en nog veel meer verbeterd.
Als je iets meeneemt uit dit verhaal, laat het dan het volgende zijn:
Vraag je af of je voldoende aan het leren bent, wanneer je in herhaling valt. Laat deze vraag de trigger zijn om bewust je aanpak te veranderen als het antwoord nee is.
Neem de tijd om de situatie te analyseren en bekijk deze vanuit verschillende standpunten, haal bewust feedback op en wees nieuwgierig zonder oordeel. En stel vragen, juist als je een antwoord zou willen geven.
Kortom: De natuurlijke herhaling is goed voor de verankering van het geleerde.
Het doorbreken van deze onbewuste herhaling, daar ligt de kracht en het groeipotentieel.
